Geen enkel land is wellicht in drie woorden te vatten. Maar dit geldt zeker voor Bulgarije. Arm en rijk vechten voor aandacht. Superskinny of gezellig in het vlees. Blitse zwarte wagens of paard en kar, het wemelt allemaal door mekaar. Het zuiden van Bulgarije in de buurt van de Zwarte Zee, waar onze gastschool zich situeert is bovendien moeilijk bereikbaar...voorlopig want vanaf de zomer komt er een rechtstreekse vliegverbinding met Brussel. Treinen om een lange afstand te overbruggen... euh, nooit van gehoord. Behelpen dus maar. Een klein beetje avontuur. Beste optie leek ons een vlucht op Boekarest en vandaar met een goedkope - dat moet gezegd, alles is supergoedkoop (wat wil je ook met een leerkrachtensalaris van 400 euro) - huurwagen verder. Een beetje Texas, dat wel maar verder een probleemloze rit... ware daar niet de grens Roemenië-Bulgarije. EU-landen toch? Hier betalen, daar betalen, vignet nog ergens anders halen, het ene gezicht al norser dan het andere... en cash natuurlijk.
Enfin, uiteindelijk vlug en lekker geslapen.
De eerste werkdag hebben we opgemaakt aan het actualiseren van ons Europees netwerk hier in Oost-Europa. Met Kapka, met Silviya, en met Evgenia. Met deze laatste dame, directrice van een school in Shumen en thuis in zowat elk Europees land ondertussen, was het een blij weerzien. En we hebben samen geduimd dat ons nieuw Erasmus+ schoolproject mag slagen. Maar da's afwachten en stof voor later.
Morgen eerste dag op school. Benieuwd hoe men hier de kinderen een tweede taal aanleert. Want dat dit echt nodig is met de groei van het toerisme hier, hebben we ondertussen mogen ondervinden. Een viske bestellen met handen en voeten 's avonds in het restaurant is niet evident. Maar het brengt er wel de sfeer in natuurlijk...
En de politie, die is altijd paraat met een super-bij-de-tijdse uitrusting (zoem eens in op hun auto, juf Veronica diende maar als afleiding :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten